To nieładne ze strony pracodawców nie odpisywanie na wysłaną aplikację. Powinno się, chociaż napisać: dziękujemy za Pańską kandydaturę, ale wybraliśmy innych kandydatów do dalszej rekrutacji z racji ich wyższych kwalifikacji. No i to by było coś. Nie chcą mnie, ale przynajmniej wiem, dlaczego. Bo mam niższe kwalifikacje, albo mniejsze doświadczenie. Albo jestem za Satry, za młoda. Albo nie znam tak dobrze niemieckiego. Czy angielskiego, czy tam francuskiego. A tutaj nic. Kompletnie nic. I się zastanawiaj, czy to w ogóle tam doszło, bo to wiadomo różnie bywa.. a potem się zastanawiaj czemu mnie nie chcą? Bo co?

No właśnie. Można zwariować. Gdyby napisali jakieś konkretne informacje to myślę, że wielu ludzi mogłoby się zastosować do ich jakichś wskazówek czy wymagań. Zrobić jakieś kursy, podszkolić angielski. Zrobiłoby coś, żeby następnym razem ta odpowiedź była pozytywna. Żeby dostać pracę. Bo im zależy. A tu nic. Mogliby, chociaż napisać cokolwiek. Takie to trudne? Zajęłoby im to trochę więcej czasu, ale ludzie by się ucieszyli. Coś by wiedzieli. Od razu też poprawiłyby się relacje pracownik-pracodawca.

Bo taka wiadomość świadczy o jakieś kulturze, miłym nastawieniu. O takich jakichś normalnych relacjach międzyludzkich. A takie przecież nawiązujemy, pisząc e-maile w sprawie pracy. Dzielimy się o informacjami o sobie. O naszym życiu. Czy to tak dużo, że oczekujemy, chociaż krótkiej odpowiedzi? Tymczasem cisza. Dobijająca. Przygnębiająca. Nieludzka. Taka mechaniczna.