Prawo do emerytury nabywają osoby, które osiągnęły odpowiedni wiek. I tak, standardowo dla kobiet będzie to 60 lat, a dla mężczyzn 65 lat. Ale to nie wszystko. Aby starać się o emeryturę, należy posiadać także odpowiedni okres składkowy. Oznacza to, że przez określoną liczbę lat płaciliśmy odpowiednie składki do ZUS.
Są to różne okresy w zależności od tego, jaką emeryturę staramy się otrzymać. Jeśli świadczenie ma być wcześniejsze, zachodzą tutaj przesłanki do spełnienia jeszcze innych wymogów (m.in. praca w warunkach szkodliwych). Generalnie – emerytura to świadczenie, które otrzymuje się za pracę, a nie za ewentualne uszczerbki na zdrowiu. W takim wypadku, świadczeniobiorca może starać się o rentę chorobową, lub w razie wypadku – rentę wypadkową. Są także świadczenia rentowe, mające zasilić konto sierot, czy wdów, bez względu na ich stan zdrowia.
A jak jest z bezdechem sennym?
Zespół bezdechu sennego należy do schorzeń nabytych i jako choroba nie uprawnia do otrzymania emerytury. Odpowiednio zdiagnozowany chory, może natomiast starać się o rentę. Jeśli np. ktoś jest kierowcą i tylko to potrafi, a bezdech senny utrudnia mu wykonywanie zawodu, może zwrócić się z prośbą o przyznanie renty z tego tytułu. Jak to jest w praktyce? Cóż, praktyka – to samo życie. Taki kierowca będzie skierowany (pouczony) o możliwości własnego przebranżowienia. Raczej nikt mu renty z tego tytułu nie da. Jeśli bezdech senny jest na tyle poważny u chorego, że jego symptomy ukazują się w innych sferach jego zdrowia, wtedy (gromadząc odpowiednią dokumentację) można złożyć wniosek o rentę chorobową.
Jakie choroby może wywoływać bezdech senny?
Schorzenie to może prowadzić do cukrzycy, gdyż sam organizm uodparnia się na insulinę wytwarzaną przez trzustkę. Także OBPS może powodować wszelkiego rodzaju udary mózgu (a to już wyjątkowo kwalifikuje się do renty), choroby serca, oraz pogorszenia ogólnego stanu zdrowia zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Sam chory będzie jakby nieobecny, wycofany z życia codziennego, ponieważ jego zmęczenie może osiągnąć niewyobrażalne rozmiary. (zasypianie w różnych miejscach, a przy tym wystawianie się na niebezpieczeństwo ze strony innych ludzi). Jeśli człowiek nie wyśpi się przez jedną noc, lub nawet kilka nocy, może zbytnio tego nie odczuje, a jego świadomość poradzi sobie przez te kilka godzin aktywności. Jeśli natomiast tych nocy jest więcej, ciągnących się miesiącami, latami, wtedy łatwo sobie wyobrazić, że taki człowiek nie ma siły na nic w ciągu dnia. Jest ogólnie wycofany z życia, a w nocy narażony na utraty oddechu i inne dolegliwości, które przez przerwy podczas snu mogą go niepokoić.
Co robić?
Oczywiście trzeba zareagować w miarę szybko. Jeśli dowiemy się o takiej sytuacji, należy udać się do lekarza, który skieruje pacjenta do poradni chorób płuc. Pewnie będzie trzeba swoje odczekać, jednak kiedyś nas przyjmą i pomogą w walce z tym niebezpiecznym schorzeniem, który wg statystyk może dotykać aż 45 ludności.
Zobacz również: https://autocpap.pl