Chorobę zawodową można zgłosić swemu pracodawcy, lub lekarzowi zakładowemu. Można także zgłosić swoje obawy lekarzowi rodzinnemu. Kodeks pracy w art. 235 mówi, że za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych. Listę tę udostępnia Rada Ministrów. Choroba zawodowa to taka choroba, którą nabywa się w trakcje wykonywanej pracy. Nie jest łatwo taką chorobę udowodnić.

Jest wiele czynników, które determinują powstawanie takiej choroby. Muszą one występować w danym zakładzie pracy i mieć bezpośredni wpływ na danego pracownika. Mogą to być niebezpieczne wyziewy, zapylenia, opary występujące w zakładzie pracy, a pracownik musi mieć bezpośredni dostęp do takich negatywnych czynników.

Gdzie należy zgłosić chorobę zawodową?

Ustaleniem schorzeń zawodowych zajmują się lekarze orzecznicy pierwszej instancji. Jeśli ustalą oni, że dany pracownik nie miał dostępu w zakładzie pracy do negatywnych czynników, a jego choroba nie podlega niedomaganiu zawodowemu, wydają wtedy negatywną opinię. Pracownik ma dwa tygodnie na odwołanie się od tej opinii. Może zażądać ponownych badań wykonywanych przez lekarzy orzeczników II instancji. Jeśli i ci lekarze wydadzą również negatywną decyzję, pracownik może wystąpić ze skargą do państwowego, wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Przy kolejnej porażce, pozostaje tylko droga sądowa. Należy tutaj przypomnieć, iż na sprzeciw dany pracownik ma tylko dwa tygodnie, więc powinien się spieszyć w tym zakresie.

Schorzenia zawodowe

Istnieją radykalne, ścisłe przepisy dotyczące chorób zawodowych. Taką chorobę może zgłosić sam pracownik, który dostrzeże u siebie niepokojące objawy za pośrednictwem lekarza zajmującego się profilaktyką zawodową. Może to zrobić także lekarz stomatolog, który podejrzewa u pacjenta chorobę zawodową. Także lekarz weterynarii, podejrzewający u pracownika wystąpienie objawów chorób po-zwierzęcych. Do zgłoszenia schorzenia zawodowego potrzebny jest odpowiedni formularz, na którym taką chorobę zgłasza się do inspektora pracy tam, gdzie dana praca była wykonywana. Obowiązuje tu odpowiednia rejonizacja.

Ponadto, jeśli podejrzenie choroby zawodowej jest prawidłowe a przebiega ona bardzo szybko (drastyczne objawy), lub co gorsza spowoduje śmierć pracownika, wtedy jeszczetakiego zgłoszenia dokonuje się telefonicznie. Najczęściej są to schorzenia nabywane latami, o różnym przebiegu (raz silniejszym, raz słabszym). Ponieważ sam organizm broni się do końca, dlatego ich objawy mogą zostać łatwo pomylone z objawami zwykłych chorób. Nie są wtedy zgłaszane. Są leczone na bieżąco lekami doraźnymi, które właśnie doraźnie pomagają. Sam czynnik wywołujący objawy (chorobę) jest wciąż aktywny, a na stosowane leki choroba się uodparnia. Dlatego jest niezmiernie trudno stwierdzić po dłuższym czasie, czy chorobę wywołały czynniki zawodowe, czy też poza zawodowe.

Lekarz jest na pierwszej linii.

To właśnie od lekarza zależy, czy dany pracownik zostanie szybko usunięty z zagrożonego terenu i nie będzie się więcej narażał.

Źródło: http://www.chorezatoki.pl