Praca na produkcji wymaga od danego pracownika wielu poświęceń. Jeśli dany pracownik jest zatrudniony na taśmie – może praca ta nie jest szczególnie skomplikowana – musi posiadać zdolność skupienia uwagi na jakimś punkcie przez dłuższy okres, niż gdyby np. patrzył w niebo na wakacjach. Praca na produkcji jest dla ludzi, którzy są szczególnie energiczni i nie nudzą się już po chwili, oraz nie chcą natychmiast zrezygnować z tej pracy.

Dlatego stworzono ergonomię pracy. To ergonomia sprawia, że dane stanowisko pracy niejako dostosowuje się do pracownika, a nie odwrotnie. Człowiekowi trudniej dopasować się do niekorzystnych warunków pracy, dlatego robi się wszystko, aby te warunki dostosowały się do niego. Przynajmniej niech on tak myśli.

Na czym polega ergonomia?

Określa ona, jak powinno być zbudowane stanowisko pracy do konkretnego człowieka. Czyli takie stanowisko powinno dopasować się nie tylko do fizycznych predyspozycji pracownika, ale także do jego psychicznych zachowań i przyzwyczajeń.Powinno to być tak przygotowane stanowisko pracy, aby było także jak najmniej inwazyjne, czyli nie wpływało negatywnie na zdrowie pracownika (np. biuro o złym rozmieszczeniu samych biurek, lub małych oknach, może prowadzić do znacznego osłabienia wzroku u pracowników, a twarde stołki, mogą źle wpływać na ich kręgosłupy.

Także zbyt małe pomieszczenia i duża ilość przebywających w nim ludzi, mogą wpływać na pracowników wręcz klaustrofobicznie. Ergonomia pracy wyklucza takie zdarzenia i dostosowuje ilość pracowników, do wielkości pomieszczenia (aby np. nie wchodzili sobie w drogę i nie powodowali tym samym zbyt częstych konfliktów).

Praca na produkcji

Produkcja, to tworzenie czegoś, co akurat potrzebują odbiorcy. Można tu przedstawić np. pracę w restauracji, na kuchni, gdzie ergonomia pracy wymaga, aby wszystkie sprzęty były odpowiednio ułożone (nie przeszkadzały), blaty miały odpowiednią wysokość i szerokość, dostosowaną do ludzi, którzy na nich pracują. Także maszyny ustawione w kuchni, jak piec, maszynki tnące, siekające, kostkarki do lodu itp. powinny mieć swoje stałe miejsce i to najlepiej tam, gdzie nikomu „przez przypadek” krzywdy nie zrobią. Szczególnie maszyny elektryczne, zasilane kablami. Nikt sobie nie wyobraża, że np. kabel od maszyny do mielenia mięsa biegnie beztrosko przez środek kuchni, a sam kucharz wciąż się o niego potyka. To przykład samej kuchni.

Są jednak miejsca, gdzie człowiek może czuć się bardziej przytłoczony i niepewny, gdyby nie ergonomia pracy. Są to wielkie hale produkcyjne, z olbrzymimi maszynami (np. produkcja kabli), mogącymi sprawiać nie tylko ból uszu swoim hałasem, ale będące bardzo niebezpieczne dla człowieka. Ergonomia pracy ustawia je w miejscach, gdzie najbardziej się nadają i uczy pracownika, jak się z nimi najlepiej obchodzić i co zrobić,, aby nas pewnego dnia nie zabiły. Zdarzały się takie wypadki, jednak przeważnie zawsze jest to wina człowieka, który z powodu rutyny, popełniał tzw. „szkolne błędy”.

W artykule wykorzystano materiały pochodzące z serwisu http://szafygarazowesolar.pl